- śmieć
- śmieć I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. śmiecia; lm M. śmieci || śmiecie {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niepotrzebny, bezużyteczny, przeznaczony do wyrzucenia (lub wyrzucony) przedmiot, resztka czegoś, odpadek; pozostałość po czymś, co zostało zużyte, wykorzystane, spełniło swoją funkcję (np. opakowanie) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na trawniku leży jakiś śmieć. Kosz na śmieci. Wyrzucać śmieci do zsypu. Wywóz śmieci. Tonąć w śmieciach. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'coś, co nie ma żadnej wartości': {{/stl_7}}{{stl_10}}To nie fotel, to śmieć! {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}śmieć II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. śmiecie, D. śmieci {{/stl_8}}{{stl_7}}'w odniesieniu do człowieka: wyzwisko, obelżywe określenie sugerujące, iż chodzi o osobę pozbawioną godności, honoru, zasad itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ty śmieciu! Zabierzcie stąd tego śmiecia!{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}nadawać się do kosza [na śmieci]; swoje śmiecie {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}śmieć III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIb, śmiem, śmie, śmią a. śmieją, śmiał, śmieli {{/stl_8}}{{stl_7}}'mieć odwagę zrobić coś; nie bać się postępować w określony sposób; mieć czelność (coś zrobić) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie śmiem prosić o podwyżkę. Nie śmiał jej pocałować. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.